تعهد، نشانگر رابطه ای حقوقی است که طی آن فرد ملزم می شود به انتقال یا تسلیم مالی به دیگری، و یا انجام دادن یا انجام ندادن کاری. فردی که ملزم می شود متعهد، و کسی که تعهد به نفع او انجام می شود، متعهد له نامیده می شود.

انواع تعهدات

• تعهد به دادن مال:  قراردادهای مربوط به انتقال ملک به دیگری.
• تعهد به انجام دادن کار معین: مثل قراردادی که رستوران در آن ملزم میشود ۱۰۰ پرس غذا در تاریخ معین به طرف قرارداد تحویل دهد.
• تعهد به انجام ندادن کار معین: مثل قراردادی که طی آن فرد ملزم میشود زمین همجوار ملک خریداری شده را به کسی غیر از خریدار نفروشد.

قراردادها، موجب تعهداتی برای طرفین می شوند. ضمانت اجرای عدم انجام تعهدات در قراردادها در قوانین ایران به دو شکل است. اجبار، و یا فسخ قرارداد.

اگر متعهد به اراده خود ، تعهدش را اجرا ننماید اجبار علیه او آغاز میشود. در حقوق ایران اصل بر اجبار متعهد به انجام تعهد است و در صورت عدم امکان خسارت اخذ می شود.

عدم پذیرش دعوای التزام به تعهد

مواردیکه دعوای التزام به تعهد پذیرفته نمی شود:

• اگر متعهد ، تعهد خود را انجام داده باشد .
• اگر طرفین قرارداد با رضایت خود ایفای تعهد را متنفی کرده باشند .
• اگر متعهد له، متعهد را مبری کرده باشد .
• اگر تعهد، با توافق طرفین  تبدیل به تعهد جدیدی شده

ادامه مطلب در:الزام به تعهد در قرارداد و خارج از قرارداد